Met een gevoel van machteloosheid kijk ik naar de afsplitsingen in onze wereld en zo ook in ons huidige gezondheidszorgsysteem. Zoals ik op een klein niveau als psychotherapeut probeer de gezonde en getraumatiseerde delen in mensen samen te brengen, zo is dit een persoonlijke hartenkreet in een poging om het gezondheidszorgsysteem meer één geheel te maken. En mijn eigen hart een beetje te luchten :-)

Geïnspireerd - weliswaar wat frustratie gedreven - schrijf ik deze blog, omdat de uitzending van Zomergasten van afgelopen 28 augustus - me niet loslaat. En dan bedoel ik niet de inhoud, want ik ben blij dat deze dappere wetenschapper zijn vernieuwende werk mocht laten zien aan een zo groot kijkerspubliek.
Wat me bezighoudt is dat deze professional nog voordat de kijker zijn eigen mening heeft kunnen vormen, wordt neergezet als een "gevaar voor onze samenleving". Dat vind ik pas gevaarlijk! En een jammere afleiding omdat we vervolgens verzanden in een wat mij betreft non-discussie over of hervonden herinneringen al dan niet bestaan. Terwijl psychotherapie niet over waarheidsvinding gaat.
Wat mij betreft is dit een niet-oplosbare discussie over het meetbare en het niet-meetbare, die wél afleidt van de boodschap die Bessel van der Kolk probeert te verkondingen: laten we de gezondheidszorg op een hoger niveau tillen. Door vernieuwende methoden gebaseerd op meer vergeten maar oude wijsheden samen te brengen, in aanvulling op de bestaande methoden. Zodat we mensen beter kunnen helpen dan ons tot nu toe lukt in ons huidige zorgsysteem.
Laten we de krachten van verschillende werelden samenbundelen zowel vanuit de medische, psychologische als alternatieve gezondheidszorg. Meetbaar en niet-meetbaar, want dan is het één geheel.
Net zoals bij trauma is het tijd om de afsplitsingen die in de loop der jaren binnen de gezondheidszorg zijn ontstaan, los te laten.
Hoogtijd om die strijdbijlen neer te gooien! Durf te vertrouwen op het onbekende en zie dat dit allemaal verschillende aanvliegroutes zijn met elk hun eigen taal en middelen, met dezelfde betekenis en hetzelfde doel. De wonden in lichamen, geesten, harten en systemen van de medemens gezond te maken. Hopelijk zijn we dan op tijd om de gezondheidszorgcrisis te overwinnen en daarmee de mensheid in deze afgesplitste, getraumatiseerde wereld te redden.
Mijn boodschap is vooral: wordt nieuwsgierig naar die ander, uit die andere wereld die je niet begrijpt, en diep van binnen misschien wel een beetje bang maakt. Durf verder te kijken dan dat wat je kent. En voor wie durft, ga daar eens snuffelen!
Eind deze maand start ik met de gloednieuwe opleiding bij de Nieuwe Yogaschool om meer te leren over de therapeutische effecten van yoga. Ik kijk er naar uit hoe dit mij en mijn werk verder gaat verrijken!
Comments